σκυμμένο το κεφάλι
η περισυλλογή βαθιά
μα στείρα ανάθεμά τη.
Ξέχασα τα τραγούδια μου
σφραγίσανε τα χείλη
ανάθεμα στην ενοχή
που τα δεσμά μου σφίγγει.
Αθέλητε συμβιβασμέ
βίασες τη ζωή μου
όρισες πότε που και πως
σάπισες την ψυχή μου.
Αργά-αργά κι αθέλητα
βαδίζω προς τον χάρο
ελπίζω στη συνάντηση
απαλλαγή να πάρω.
Δίστιχο:
Μην αδικήσεις ορφανό, χήρα χωρίς προστάτη.
Βοήθα τον ανήμπορο, τον γέρο, τον σακάτη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλώ τα σχόλια να είναι σχετικά με την ανάρτηση, υβριστικά ή προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.